|
UWV Kennisnieuwsbrief |
|
Aanhoudende krapte op de arbeidsmarkt vergt gezamenlijke aanpak
|
Langzaam maar zeker beweegt de economie zich in de richting van een – naar het zich laat aanzien – milde crisis. Onveranderd blijft echter de krapte op de arbeidsmarkt in heel Nederland, die in 2022 zelfs een recordhoogte bereikte. Met de onlangs verschenen publicatie Regio in beeld bracht UWV voor alle 35 arbeidsmarktregio’s de actuele situatie breed in beeld. Rob Witjes, hoofd Arbeidsmarktinformatie bij UWV: ‘We staan voor een lastige en complexe opgave. De vergrijzing gevoegd bij de ambitieuze plannen voor de verduurzaming van Nederland vraagt om een gezamenlijke aanpak van alle arbeidsmarktpartijen. De nieuwe Regionale Werkcentra spelen daar perfect op in.’
Inflatie, oorlog en de stijgende energie- en voedselprijzen noopten het IMF in oktober voor de vierde achtereenvolgende maal de prognoses voor de wereldeconomie naar beneden bij te stellen. Alle ingrediënten voor een crisis lijken voorhanden. ‘Er zijn zeker tekenen die erop wijzen dat de economie te lijden heeft onder alle onzekerheid, maar economen voorspellen vooralsnog slechts een milde recessie’, zegt Witjes. Voor de arbeidsmarkt zal dit ook gevolgen hebben, maar hopelijk blijven deze beperkt. Ja, er zullen meer bedrijven hun deuren sluiten, maar de druk op de arbeidsmarkt zal hoog blijven. Werkgevers zullen zich bovendien tot het uiterste inspannen om mensen te behouden. ‘We gaan van zeer krap naar krap’, vat Witjes samen.
Arbeidsaanbod bepaalt straks economie
Dat heeft deels te maken met het feit dat in sommige sectoren, waaronder ICT, onderwijs, zorg en techniek, de krapte structureel van aard is. Het is vooral de vergrijzing die de arbeidsmarkt parten speelt, vervolgt Witjes. ‘In de tweede helft van dit decennium zullen we de gevolgen daarvan nog meer gaan voelen. Daarnaast zijn er minder jongeren, sluiten de eisen van werkgevers niet altijd even goed aan op de opleiding en ervaring van werkzoekenden en is in Nederland de arbeidsparticipatie weliswaar hoog – Nederland behoort tot de top drie van alle bij de OESO aangesloten landen – maar veel mensen werken in deeltijd. Tel hierbij de enorme vraag op naar vakmensen die nu en in de nabije toekomst nodig zijn om de energie- en woningbouwambities van het kabinet te realiseren en het zal voor iedereen duidelijk zijn dat we spannende arbeidsmarkttijden tegemoet gaan. De aanbodzijde van arbeid loopt tegen de grens aan, de vraag blijft stijgen. We stimuleren werkzoekenden zo veel mogelijk om opleidingen voor kansrijke beroepen te volgen en werkgevers om hun eisen over vooropleiding en werkervaring bij te stellen. Maar het ziet ernaar uit dat het arbeidsaanbod straks steeds meer de economie zal gaan bepalen in plaats van de arbeidsvraag.’
RMT’s uitgebouwd tot Regionale Werkcentra
Onlangs verscheen de jaarlijkse UWV-publicatie Regio in beeld, waarin per arbeidsmarktregio in beeld is gebracht waar de kansen en risico’s liggen voor werkgevers en werkzoekenden. Hoe ontwikkelt zich de werkgelegenheid? Waar is de krapte het sterkst voelbaar? Welke kansrijke beroepen kent de regio? Hoe zit het met het onbenutte arbeidspotentieel? Deze informatie van UWV vormt het uitgangspunt voor het regionaal arbeidsmarktbeleid. Witjes: ‘In de regio’s zijn sinds de coronacrisis regionale mobiliteitsteams (RMT’s) actief, waarin gemeenten, UWV en sociale partners nauw samenwerken met onder meer uitzendbureaus, Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB) en onderwijsorganisaties. De nadruk ligt op het voorkomen dat mensen werkloos raken door ze tijdig van werk naar werk te begeleiden. Denk aan een administratief medewerker, een functie die door verdergaande automatisering onder druk staat, die tijdig wordt omgeschoold tot een kansrijk beroep in de zorg of de ICT. De RMT’s hebben hun waarde bewezen en worden nu verder uitgebouwd tot Regionale Werkcentra.’
Samen de schouders eronder
Het idee is dat voortaan in elke arbeidsmarkregio één loket komt waar alle werkzoekenden, werkgevers en werkenden terechtkunnen voor de dienstverlening die voor hen werkt, om het even of die nu van UWV, de gemeenten of bijvoorbeeld een onderwijsorganisatie is. ‘Het is een belangrijke stap vooruit’, zegt Witjes. ‘De arbeidsmarktproblematiek is zo complex dat samenwerking met alle betrokken partijen geboden is. We gaan de personeelstekorten daarmee niet helemaal oplossen, maar door vanuit een gezamenlijk belang samen de schouders eronder te zetten, krijgen we er beter grip op.’ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|